Ενημέρωση από την κατάληψη δημαρχείου Ιωαννίνων στις 14-4-2016

Ενημέρωση από τα γεγονότα στην Εγνατία Οδό και την κατάληψη του δημαρχείου Ιωαννίνων (14/04/2016)

Την Τετάρτη 13/4, πρόσφυγες και μετανάστες από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Κατσικά αποφάσισαν να μπλοκάρουν τη διέλευση στην Εγνατία οδό λίγο πριν τον κόμβο στο Κουτσελιό. Αλληλέγγυοι/ες βρισκόντουσαν μαζί τους καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας. Σήμερα, 14 Απριλίου, στις 10 το πρωί, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες αποφάσισαν να μπλοκάρουν το δρόμο ακριβώς στον κόμβο του Κουτσελιού, διαμαρτυρόμενοι για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης εντός του στρατοπέδου. Ο δήμαρχος Μπέγκας, ο αντιδήμαρχος Κολόκας και ο γ.γ. Μπαμπασίκας θέλησαν τάχα να συζητήσουν μαζί τους, επαναλαμβάνοντας πως θέλουν να τους βοηθήσουν, νουθετώντας τους πως το μπλοκάρισμα του δρόμου τούς στρέφει ενάντια στην τοπική κοινωνία, ενώ ταυτόχρονα τους απειλούσαν πως αν δεν εκκενώσουν το χώρο θα επέμβει η αστυνομία. Στο χώρο βρισκόντουσαν ήδη αστυνομικές δυνάμεις (δύο κλούβες ΜΑΤ, δυνάμεις της ΟΠΚΕ, μηχανές της ΔΙΑΣ, ασφαλίτες) με σκοπό να εκκενώσουν το χώρο από τους πρόσφυγες, τους μετανάστες και τους αλληλέγγυους. Έπειτα από το διάλογο που είχαν οι δημοτικοί άρχοντες με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, αστυνομικές δυνάμεις περικύκλωσαν σημαντικό αριθμό εξ αυτών και ξεκίνησαν αμέσως να τους φωνάζουν, ούτως ώστε να εκκενωθεί ο χώρος. Ακολούθησε γενικευμένη αστυνομική επίθεση με χτυπήματα και τραμπουκισμούς, προς όλους ανεξαιρέτως τους, ασχέτως ηλικίας ή φύλου. Το σκηνικό διήρκησε το πολύ 5 έως 10 λεπτά και κατέληξε σε 27 προσαγωγές. Ως απάντηση σε όλα αυτά, αλληλέγγυοι/ες αποφασίσαμε να καταλάβουμε το δημαρχείο Ιωαννίνων σαν μέσο άσκησης πολιτικής πίεσης, με αίτημα την άμεση απελευθέρωση των προσαχθέντων χωρίς την άσκηση οποιασδήποτε δίωξη εις βάρος τους. Οι ίδιες οι τοπικές αρχές έχουν επιβεβαιώσει πως η παρουσία των προσφύγων στα κέντρα των πόλεων δεν είναι επιθυμητή και πως τα κέντρα κράτησης δε θα πρέπει να προσδίδουν στους πρόσφυγες το αίσθημα της μονιμότητας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο επισφραγίζουν αυτές τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης. Ως εκ τούτου δε καταπίνουμε το παραμύθι που θέλει το δήμο Ιωαννιτών ως αναρμόδιο για το προσφυγικό ζήτημα.

Απαιτούμε την άμεση απελευθέρωση των προσαχθέντων

χωρίς την άσκηση οποιασδήποτε δίωξη εις βάρος τους

σημείωση: το εν λόγω κείμενο δε πρόλαβε να δημοσιοποιηθεί, καθώς, περίπου στις 18:30, όλοι οι προσαχθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι και άρα η κατάληψη του δημαρχείου έληξε

Διαδήλωση 21-4-2016, Νομαρχία Ιωαννίνων στις 18:00

 

ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ, Πέμπτη 21/04/16, 18:00, Νομαρχία

Στο νομό Ιωαννίνων τις τελευταίες 20 μέρες και μετά από μια fast track απόφαση της κυβέρνησης δημιουργούνται τρία κατ’ ευφημισμόν “κέντρα φιλοξενίας” στα οποία κρατούνται περίπου 1500 πρόσφυγες και μετανάστες. Τα εν λόγω κέντρα βρίσκονται στην Κόνιτσα [στο παλιό ορφανοτροφείο], στα Δολιανά [στην παλιά μαθητική εστία] και στον Κατσικά [στο παλιό στρατιωτικό αεροδρόμιο]. Αυτά βρίσκονται δεκάδες χιλιόμετρα έξω από το κέντρο της πόλης, η πρόσβαση των αλληλέγγυων δεν είναι δεδομένη και οι πρόσφυγες και οι μετανάστες δεν έχουν τη δυνατότητα να μετακινηθούν δωρεάν στα Γιάννενα. Ο σχεδιασμός αυτός, καθιστά τα κέντρα ουσιαστικά κλειστά και τους πρόσφυγες αόρατους, αφού είτε ανοιχτή είναι η πόρτα είτε κλειστή, εκείνοι δε μπορούν να απεγκλωβιστούν λόγω της τοποθεσίας που βρίσκονται και λόγω της έλλειψης νομιμοποιητικών χαρτιών άρα και της άδειας εργασίας που θα έπρεπε να τους χορηγείται. Αυτό το σχέδιο εντάσσεται στην αντιμεταναστευτική πολιτική του ελληνικού κράτους και υλοποιείται σε πανελλαδική κλίμακα, ενώ παράλληλα, σημεία όπως το λιμάνι του Πειραιά και ο καταυλισμός της Ειδομένης “καθαρίζονται” από μετανάστες προς το παρόν χωρίς χρήση βίας.

Κομμάτι αυτού του σχεδιασμού αποτελεί και η πρόσφατη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας για βίαιες απελάσεις, αρχικά όσων προσφύγων και μεταναστών εισέρχονται στην Ελλάδα από την 20η Μάρτη και μετέπειτα των υπολοίπων που βρίσκονται εδώ και περισσεύουν σύμφωνα με τα κριτήρια των αφεντικών. Με αυτόν τον τρόπο, ο ρατσιστικός διαχωρισμός κομματιών της εργατικής τάξης ενισχύεται όπως και η πλήρης εξαθλίωση αυτών. Για εμάς άλλωστε είναι ξεκάθαρο, ότι τα αφεντικά μας [ντόπια και ξένα] όταν κρίνουν ότι περισσεύουμε δεν δυσκολεύονται να βρουν τρόπους για την εξαθλίωση μας, η οποία μπορεί να φτάσει μέχρι και την εξόντωσή μας. Ο πόλεμος είναι η πιο εκκωφαντική μορφή εξόντωσης της εργατικής τάξης αλλά όχι η μοναδική. Εξάλλου ένας τεράστιος αριθμός μεταναστών έχει ήδη εξοντωθεί, είτε στον πάτο του Αιγαίου, είτε λόγω φτώχειας, είτε μέσω των απελάσεων στις χώρες προέλευσής τους.

Η υποτίμηση κι η εξόντωση προσφύγων και μεταναστών γεμίζει τις τσέπες των αφεντικών είτε μακροπρόθεσμα είτε βραχυπρόθεσμα. Στα Γιάννενα, Μπέγκας και Καχριμάνης καθώς και ντόπια αφεντικά τρίβουν τα χέρια τους με αυτήν την ευκαιρία που τους δόθηκε. Ευκαιρία για κέρδος, κονδύλια και γενικά μπίζνες. ΜΚΟ συστάθηκαν σε ένα βράδυ, οι τοπικές αρχές απαίτησαν να τους δωθεί ο αποκλειστικός λόγος στη διαχείριση των κονδυλίων και τα τοπικά αφεντικά λύσσαξαν να αναλάβουν την εργολαβία της σίτισης των μεταναστών που ο στρατός προκήρυξε σε διαγωνισμό. [Τελικά η εργολαβία δόθηκε σε εταιρία από την Κόρινθο και οι ντόπιες εταιρίες έστειλαν επιστολή διαμαρτυρίας στον πρωθυπουργό!]. Είναι ξεκάθαρο ότι η μόνη έγνοια των αφεντικών και του πολιτικού τους προσωπικού [σε τοπικό επίπεδο και μη] είναι τα κέρδη τους. Θεωρούμε τουλάχιστον υποκριτικό το ανθρωπιστικό τους ενδιαφέρον και τη συνεχή αποποίηση των ευθυνών τους για την κατάσταση αυτού του κόσμου.

Οι τοπικές αρχές, η κυβέρνηση και ο στρατός έχουν την πλήρη ευθύνη για τη δημιουργία των κέντρων κράτησης στην Ήπειρο και τις συνθήκες που υπάρχουν σε αυτά. Ενώ υπάρχουν κτίρια δημόσιας περιουσίας στην πόλη άδεια και ανεκμετάλλευτα, επιλέγουν να στοιβάξουν τους πρόσφυγες, είτε σε ακατάλληλους χώρους δεκάδες χιλιόμετρα μακριά από την πόλη, είτε σε καταυλισμούς. Μάλιστα, ο Λ.Νάτσης, ειδικός σύμβουλος του Βίτσα( Υφυπουργού Εθνικής Άμυνας και επικεφαλής συντονιστικού για το προσφυγικό) και μέλος του δημοτικού συμβουλίου υποστήριξε ότι οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης που τους έχουν ετοιμάσει, θα τους υπενθυμίζουν την προσωρινότητα της κατάστασης. Για την ιστορία, οι συμβάσεις εργασίας διαχείρισης των χώρων αυτών έχουν διάρκεια 2 χρόνια. Ουδέν μονιμότερο του προσωρινού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα των άθλιων συνθηκών διαβίωσης μέσα σε αυτά τα κέντρα είναι το παλιό στρατιωτικό αεροδρόμιο στον Κατσικά, το οποίο είναι ένας επιστρωμένος λασπότοπος με χαλίκι όπου έχει στηθεί από τις αρχές και το στρατό, ένας καταυλισμός με σκηνές. Βροχή, κρύο, λάσπη, ελλιπής σίτιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη εντείνουν τις κακουχίες και τη διαρκή ταλαιπωρία των μεταναστών και ότι έρχεται το καλοκαίρι δεν σημαίνει πως θα είναι καλύτερα επειδή δεν θα χρειάζονται τόσα ρούχα να ζεσταθούν,ίσα ίσα και χειρότερα(άνοδος θερμοκρασίας συνεπάγεται περισσότερα μικρόβια και αρρώστιες). Η επιλογή του χώρου δεν είναι καθόλου τυχαία διότι είναι κεντρική επιλογή να δημιουργούνται χώροι με άθλιες συνθήκες διαβίωσης μακριά απ’το κέντρο και να μην στεγάζονται σε άδεια κτήρια μέσα σ’αυτό. Το μέλλον που τους επιφυλάσσεται είναι η πλήρης απομόνωσή τους και η μετατροπή αυτών των κέντρων φιλοξενίας σε στρατόπεδα συγκέντρωσης διαχειριζόμενα από το στρατό και την αστυνομία, πράγμα το οποίο φαίνεται ήδη από τις δηλώσεις των τοπικών αρχών περί “ασφάλειας των τοπικών κοινωνιών και των προσφύγων”. Αξίζει να αναφερθεί ότι η επίσημη θέση των τοπικών αρχόντων είναι να μην κυκλοφορούν ελεύθερα στην πόλη μας “παράνομοι μετανάστες”, και να μην “παρενοχλούνται από κάποιους περίεργους οι οποίοι τους ξεσηκώνουν”.

Η ρατσιστική πολιτική που επιφυλάσσει το ελληνικό κράτος σε πρόσφυγες και μετανάστες όχι μόνο μας βρίσκει αντίθετους άλλα θα μας βρει και έμπρακτα απέναντί της. Η πολιτική αυτή αλληλοτροφοδοτείται από το λόγο και τη δράση των φασιστών, είτε αυτοί εμφανίζονται ως οργανωμένη χρυσή αυγή, είτε ως λοιπά ακροδεξιά στοιχεία που συγκροτούν από κοινού με αυτή ρατσιστικές επιτροπές κατοίκων και ετοιμάζουν τα νέα πογκρόμ [βλέπε φιέστες μίσους και μπλοκαρίσματα δρόμων στα Γιαννιτσά, στη Βέροια και φυσικά στα Δολιανά]. Από την πλευρά μας είναι ξεκάθαρο ότι κανένα στρατόπεδο συγκέντρωσης, καμία πολιτική εξαθλίωσης, αστυνομικής κράτησης και απομόνωσης δε θα γίνει ανεκτή στην πόλη μας. Όποια ρατσιστική επιτροπή κατοίκων τολμήσει να συγκροτηθεί, θα τσακιστεί από το αντιρατσιστικό και αντιφασιστικό κίνημα της πόλης.

Είναι ξεκάθαρο πως η διεκδίκηση για τα δικαιώματα των προσφύγων και των μεταναστών είναι ένας αγώνας που πρέπει να δώσει η εργατική τάξη, με σκοπό την υπεράσπιση των κοινών προλεταριακών μας συμφερόντων. Οι κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών για το μπλοκάρισμα της αντιμεταναστευτικής πολιτικής του ελληνικού κράτους δείχνουν το δρόμο προς την ανατίμηση της εργασιακής μας αξίας. Γι’ αυτό λοιπόν παλεύουμε μαζί με τους μετανάστες για αξιοπρεπείς συνθήκες φιλοξενίας ή μόνιμης εγκατάστασης, με πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη καθώς και για την νομιμοποίηση των μεταναστών και των προσφύγων χωρίς κανενός είδους ρατσιστικό διαχωρισμό για τα αίτια της μετανάστευσης. Θα αγωνιστούμε ενάντια στα σύνορα και στις φρουρούμενες φυλακές που επιφυλάσσει το ελληνικό κράτος στους μετανάστες, διεκδικώντας να μην απομονωθούν από τον κοινωνικό ιστό της πόλης, διώχνοντας τους σε στρατόπεδα χιλιόμετρα μακριά.

Για όλους αυτούς τους λόγους παλεύουμε:

– Ενάντια στα σύνορα

– Να σταματήσει ο πόλεμος

– Πλήρης κατοχύρωση των εργασιακών, κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων για όλους και όλες, ανεξαρτήτως χώρας προέλευσης, αιτίας μετανάστευσης, θρησκείας, φύλου και σεξουαλικών προτιμήσεων.

– Ανοιχτές μη φρουρούμενες δομές στέγασης με αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης.

– Δομές στέγασης αποκλειστικά μέσα στις πόλεις και όχι σε απομακρυσμένες και ερημικές περιοχές.

– Παροχή, δημόσιας και δωρεάν, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης εντός και εκτός των χώρων στέγασής τους

– Δωρεάν μετακίνηση των προσφύγων και των μεταναστών

– Να σταματήσουν οι απελάσεις

αλληλέγγυες/οι σε πρόσφυγες και μετανάστες

Είμαστε αντιρατσιστές/τριες, αλληλέγγυες/οι σε πρόσφυγες και μετανάστες, που δραστηριοποιούμαστε στην πόλη των Ιωαννίνων. Η αλληλεγγύη μας είναι ταξική και διεθνιστική και δεν σχετιζόμαστε ούτε με το κράτος και τις μη κυβερνητικές οργανώσεις ούτε με φιλανθρωπικά ιδρύματα και την εκκλησία. Ταυτόχρονα δεν συμμετέχουμε σε κανένα όργανο λήψης αποφάσεων. Παλεύουμε μαζί με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες για αξιοπρεπείς συνθήκες φιλοξενίας ή μόνιμης εγκατάστασης, με πλήρη και δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη καθώς και για την νομιμοποίησή τους χωρίς κανενός είδους ρατσιστικό διαχωρισμό για τα αίτια της μετανάστευσης. Θα αγωνιστούμε ντόπιοι και μετανάστες ενάντια στις φρουρούμενες φυλακές που τους επιφυλάσσει το ελληνικό κράτος, διεκδικώντας να μην απομονωθούν από τον κοινωνικό ιστό της πόλης, σε στρατόπεδα δεκάδες χιλιόμετρα μακριά.

Αντιρατσιστική διαδήλωση

 

Η αντιφασιστική συνέλευση no pasaran καλεί στην διαδήλωση που διοργανώνουν οι αλληλέγγυοι/ες σε πρόσφυγες και μετανάστες την Πέμπτη 21 Απριλιου στις 18.00 στην Περιφέρεια

Κινητοποιήσεις προσφύγων και μεταναστών στα Ιωάννινα (3 και 7/4 2016)

Το πρωί της Κυριακής 3 Απριλίου πραγματοποιήθηκε πορεία από το στρατόπεδο συγκέντρωσης στον Κατσικά προς το κέντρο του χωριού από 150 περίπου πρόσφυγες, μετανάστες και αλληλέγγυους. Είναι η δεύτερη πορεία που πραγματοποιούν οι πρόσφυγες και μετανάστες που μένουν στο στρατόπεδο, διαμαρτυρόμενοι τόσο για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης και υγιεινής, όσο και για τα κλειστά σύνορα. Η πορεία έληξε με καθιστική διαμαρτυρία στην κεντρική πλατεία του Κατσικά, όπου σηκώθηκαν πλακάτ για το άνοιγμα των συνόρων, για καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και άλλα. Οι αλληλέγγυοι/ες από τα Γιάννενα πορεύτηκαν μαζί με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες από το στρατόπεδο συγκέντρωσης μέχρι και το πέρας της πορείας.

 

Οι κινητοποιήσεις των μεταναστών και προσφύγων από το στρατόπεδο συγκέντρωσης του Κατσικά, συνεχίστηκαν και την Πέμπτη 7 Απριλίου, ημέρα  απεργίας στο δημόσιο, αυτή τη φορά στο κέντρο των Ιωαννίνων. Περίπου 100 άτομα κάθε ηλικίας, συμμετείχαν με δικό τους μπλοκ στην απεργιακή διαδήλωση που ξεκίνησε από το εργατικό κέντρο, με το σύνθημα “OPEN THE BORDERS” να δίνει τον τόνο. Σωματεία, φοιτητικοί σύλλογοι και οργανώσεις, έδειξαν την αλληλεγγύη τους φωνάζοντας αντιρατσιστικά συνθήματα. Η κινητοποιήση έληξε με καθιστική διαμαρτυρία των προσφύγων και των μεταναστών μπροστά από την περιφέρεια Ηπείρου και αποκλεισμό του δρόμου.

correspondence from concentration camp of Katsikas [Ioannina] and solidarity actions to immigrants and refugees

Updating week 21/03 – 25/03

On Monday 21/3 we moved massively (almost 100 people) in the concentration camps on Katsika in attempt to
to come in contact with immigrants / refugees who were there. The first who reached the entrance met a small number of cops, who tried to prevent them, but watching the amount of people, they stood aside. So we diffused in the place and went from camp to camp to know each other. On the one side, we had to listen to them and their needs and on the other, we had to inform them about issues like where they are located exactly, which is the situation on the borders, issues on which they were deliberately misinformed.Meanwhile, we had with us translated texts that explained who we are and what we are fighting for. We stayed there for a long time and managed to do the start for a meaningful relationship. When it got dark, people there greeted us cordially and went inside their tents while we were ready to go. For his own bad luck, the man in charge of Epirus Kahrimanis appeared just in time. Went out of his big car, wearing his expensive suit, with an apparent intention to complete his visit standing at the entrance, doing the small talk with the cops, of course without stepping on the rocks and dust where the immigrants/ refugees were forced to sleep, without even attempting to get in touch with them. So some of us spoke to him with the manner he deserved, while others rushed to inform the immigrants/refugees about his presence there. As rational as it is, a few of them reached the entrance and surrounded him. Some were trying to speak to him in english, while he, with a bluntly racist way, refused to speak english saying that he is greek and so he speaks only in greek, and that he has no responsibility on the situation, as to avoid them. So he came to leave the camp, terrified and multi-spitted from immigrants/refugees and local people. Some of them were shouting slogans for freedom, others were asking for solutions and others expressed their rage with insults and jeers.

https://www.youtube.com/watch?v=Bg0Gfub0HNI

Our next station was in the centre of Katsika, where, as we decided, we scattered and shared a text addressing to the local people.
One group of comrades which was wandering και sharing texts in the main street, found outside of the offices of Syriza. Much to their surprise it was not locked with shutters as usually, but open and from the glass partition it seemed like there were some people inside, talking. The group of people that found there, stood for some minutes outside to agree how they would get inside in order to  deride the people of syriza party for their “anti-racist” migratory political line of Syriza. As well as for their ridiculous attitude who collect things as philanthropists for the immigrants/ refugees of Katsika and alongside support, like dociles, the government that brought them, against their will, to these miserable conditions. However, before they get inside, people of the Syriza political party gathered at the entrance and one of them went outside, right before the glazed door insulting the people who were there. So he began in an hysterical state to push the people and grab some of them by the hair. And so he managed alone, to bring down the glass door behind him. When the people departed from the square, people of Dias team(police) stopped a motorcycle with two comrades and without even giving an explanation, they were trying to adduct them. Some of the people that had been informed rushed to the place. Some of them with cops’ orders, some others willingly as to not leave the comrades alone, they were transferred to the police department. So at the end of the day, there were 18 adductions at the P.D. Katsika. A bit later and while the cops pluck a call to the driver and passenger of the motorcycle and were avoiding to explain what it was going to happen with the people who were gathering it the corridor of the P.D., arrived a platoon and two girls of the Syriza party. These two were talking about their wounded comrade (the one who broke the glass door), who however, even five minutes away from the P.D., did never show up to confirm the bloody descriptions the two ladies made. Alongside, they were pointing people saying that they had insulted them in the past during protests that took place in the city and were asking of the cops to protect them from being targets and generally were demanding to have the glass door paid by the adducted people. So having, on the one hand, the dumb Syriza girls who could not decide if they want to sue and for what reason and on the other hand the stupid cops who were detuned and were doing identifications two and three times to the same people, it ended up with the adduction to last three hours. The final result was a call for helmet and a call for the motorcycle. And all of this happened because the local Syriza party considers, as all of the governments do, that they will enjoy respect and acceptance having the cops by their side. For us, they are responsible both for the overall management of the subject of immigrants/ refugees from the greek state and for the wretchedness of people in Katsika. It’s them who keep the borders closed, them who maintain the dam in Evros, them who drown in the Aegean, them who create clientele for the exploitation and trafficking circuits. They will find us against them.

On the next morning, a protesting procession took place with over 200 immigrants/ refugees from the camp of P.D Katsikas. There, they brought their requirements without any intensity defied. Their requirements, as they are written by them are listed in the text below, which came of the exact translation of a manuscript they gave us and asked for it to be published.

This is the piece of paper that talks for all of us.

1. We are humans
2. Please take us somewhere better
3. We just want warm water to bathe
4. What are we going to do if it rains?
5. Give us some good food
6. Can you walk on these rocks?
7. What will it happen to us in the future?

Please, we beg of you, we’re humans just like you. Can you help us?
Please. We came from war to your country to be saved, if you have a human heart you will take us from this place to a better one. Thank you for reading this text. We just want some essential things.

We thank the greek government.

As it looks from their requirements, the living conditions in Katsika are wretched. The cover that has been offered to those poor people are tents, open from the bottom which means that their floor is soil and coarse gravel and this is exactly just how the place is out of the tents. Of course, the days it rained the tents were filled with water and in different parts there was stagnant water surrounding the tents or drowning some parts of them. Needless to mention that neither beds nor mattresses were given to them, and so they are trying with nylon or cartons to evade the direct contact with the wet floor. There is lack of blankets as well as there is lack of clothes and shoes. The number of chemical toilets and showers is extremely small for the amount of people that uses them, while there is no warm water and the kinds of personal hygiene are not enough. The food is daily little in quantity and in bad quality, while milk is not enough for the children. The medical care is terribly inadequate and is covered mainly by volunteers. The conditions are inhuman, so much more if we think that these people lived war and hardships. Many of them are wounded, a big part of them are small children, while there are pregnant women and infants. In a region where most days of the year it’s raining, it was chosen for these people to be “accommodated” in an open place, while dozens of buildings in the centre of the city are left to rot.

Solidarity with immigrants/refugees

Ανταπόκριση από το στρατόπεδο συγκέντρωσης στον Κατσικά [Ιωάννινα] και δράσεις αλληλεγγύης σε πρόσφυγες και μετανάστες

Ενημέρωση βδομάδας 21/03 – 25/03

Την δευτέρα 21/3 μεταβήκαμε μαζικά (περίπου 100 άτομα) στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στον Κατσικά με σκοπό να έρθουμε σε επάφη με τους μετανάστες/πρόσφυγες που βρίσκονται εκεί. Οι πρώτοι που έφτασαν στην είσοδο συνάντησαν ένα μικρό αριθμό μπάτσων, οι οποίοι αν και αρχικά προσπάθησαν να τους αποτρέψουν, βλέποντας τον αριθμό του κόσμου, παραμέρισαν. Διαχυθήκαμε, λοιπόν, στο χώρο και πήγαμε από σκηνή σε σκηνή ώστε να γνωριστούμε. Από τη μια, να τους ακούσουμε και να λάβουμε υπ’ όψιν τις ανάγκες τους, από την άλλη να τους ενημερώσουμε για ζητήματα, όπως το πού ακριβώς βρίσκονται ή το ποια είναι η κατάσταση στα σύνορα, θέματα πάνω στα οποία ήταν εσκεμμένα παραπληροφορημένοι. Παράλληλα, είχαμε μαζί και μοιράζαμε μεταφρασμένα κείμενα που εξηγούσαν ποιοι είμαστε και για τι αγωνιζόμαστε. Μείναμε στο χώρο αρκετή ώρα και καταφέραμε να κάνουμε την αρχή για τη δημιουργία σχέσεων μέσα από ουσιαστική επικοινωνία. Αφού νύχτωσε, οι άνθρωποι εκεί μας χαιρέτησαν εγκάρδια και άρχισαν να μπαίνουν στις σκηνές τους, ενώ εμείς ετοιμαζόμασταν να φύγουμε.

Για κακή του τύχη, εμφανίστηκε, πάνω στην ώρα, ο Περιφεριάρχης Ηπείρου Καχριμάνης. Κατέβηκε από την αυτοκινητάρα (BMW X5) του, φορώντας την κουστουμιά του, με εμφανή πρόθεση να ολοκληρώσει την επίσκεψη του στεκόμενος στην είσοδο και πιάνοντας φιλική κουβεντούλα με τους μπάτσους, χωρίς φυσικά να περπατήσει πάνω στις κοτρώνες και την σκόνη στην οποία υποχρεώνονται να κοιμούνται οι μετανάστες/πρόσφυγες. Χωρίς καν να επιχειρήσει να έρθει σε επαφή μαζί τους. Οπότε, κάποιοι από μας του απευθύνθηκαν με τον τρόπο που του αξίζει, ενώ κάποιοι άλλοι έσπευσαν να ενημερώσουν τους μετανάστες/πρόσφυγες για την παρουσία του περιφεριάρχη στο χώρο. Όπως είναι λογικό, αρκετοί απ’ αυτούς ήρθανε στην είσοδο και τον περικύκλωσαν. Κάποιοι προσπαθούσαν να του μιλήσουν στα αγγλικά, ενώ ο ίδιος με ωμά ρατσιστικό τρόπο έλεγε πως είναι έλληνας και μιλάει μόνο ελληνικά και δεν έχει καμία απολύτως ευθύνη, για να τους αποφύγει. Κατέληξε, λοιπόν, να φύγει από τον χώρο κακήν κακώς, κατατρομοκρατημένος και χιλιοφτυσμένος από ένα μίγμα μεταναστών/πρόσφυγων και ντόπιων, που άλλοι φώναζαν συνθήματα για ελευθερία, άλλοι ζητούσαν λύσεις και άλλοι εξέφραζαν την οργή τους με βρισιές και αποδοκιμασίες.

https://www.youtube.com/watch?v=Bg0Gfub0HNI

Η επόμενη στάση μας ήταν στο κέντρο του Κατσικά, οπού, όπως είχαμε αποφασίσει, σκορπιστήκαμε και μοιράζαμε ένα κείμενο απευθυνόμενο στους κατοίκους. Μια από τις ομάδες των συντρόφων/ισσών, που περιπλανιόταν στο κεντρικό δρόμο μοιράζοντας κείμενα, βρέθηκε έξω από τα γραφεία του Σύριζα. Προς μεγάλη τους έκπληξη, δεν ήταν κλειδαμπαρωμένα με ρολά ως συνήθως, αλλά ανοιχτά και από την τζαμαρία φαίνονταν πως μέσα βρίσκονταν λίγα άτομα και συζητούσαν. Η ομάδα των αλληλέγγυων που βρέθηκε εκεί, κοντοστάθηκε λίγα λεπτά ακριβώς απ’ έξω, ώστε να συμφωνήσει πως θα έμπαινε μέσα για να κράξει και να ειρωνευτεί τους συριζαίους για την “αντιρατσιστική” μεταναστευτική πολιτική του Συριζα. Καθώς και για την γελοιότητα των ίδιων που μαζεύουνε πράγματα, ως φιλάνθρωποι, για τους μετανάστες/πρόσφυγες του Κατσικά, ένω παράλληλα στηρίζουν, σαν πειθήνια κομματόσκυλα, την κυβέρνηση που τους έφερε παρά την θελησή τους και τους εγκατέστησε σε αυτές τις άθλιες συνθήκες. Ωστόσο, πριν προλάβουνε να μπούνε μέσα για το σχετικό ξεφτίλισμα, μαζεύτηκαν οι Συριζαίοι στην πόρτα και μάλιστα ένας εξ αυτών βγήκε έξω, ακριβώς μπροστά απο την τζαμένια πόρτα, βρίζοντας και τσαμπουκαλέυοντας τον κόσμο που ήταν στο σημείο. Άρχισε λοιπόν, ο μάγκας σε κατάσταση υστερίας να σπρώχνει, να τραβολογάει και να αρπάζει από τα μαλλιά. Έτσι, κατάφερε από μόνος του, χωρίς ουσιαστικά να είναι αυτή η πρόθεση του κόσμου εκείνη τη στιγμή, να φάει μερικές ψιλές και να ρίξει την τζαμαρία πίσω του έτσι που χτυπιότανε και άπλωνε τα χέρια του. Κατα την αποχώρηση των αλληλέγγυων από την πλατεία, Διάδες σταμάτησαν μηχανάκι με δύο συντρόφους και χωρίς να δίνουν καμία εξήγηση, επιχειρούσαν να τους προσαγάγουν.

Κάποιοι από τους/τις αλληλέγγυους/ες που πρόλαβαν να ενημερωθούν σπεύσανε στο σημείο. Κάποιοι από αυτούς με εντολή των μπάτσων, κάποιοι οικειοθελώς ώστε να μην αφήσουν τους συντρόφους μόνους τους, μεταφέρθηκαν στο τμήμα. Κάπως έτσι κατέληξαν να υπάρχουν 18 προσαγωγές στο Α.Τ. Κατσικά. Λίγο αργότερα και ενώ οι μπάτσοι αρκούνταν στο να κόβουν κλήσεις στον οδηγό και το συνοδηγό του μηχανακίου και αποφεύγοντας να εξηγήσουν τι θα γίνει με τον κόσμο που συνοστίζονταν στο διάδρομο του Α.Τ, κατέφθασε μια διμοιρία που στήθηκε απ έξω και δύο Συριζαίες. Αυτές μιλούσαν συγχισμένες για τον τραυματισμό του συντρόφου τους (“ο μάγκας”), ο οποίος όμως, αν και πέντε βήματα τα γραφεία απο το Α.Τ., δεν εμφανίστηκε ποτέ ώστε να επιβεβαιώσει τις αιματήρες περιγραφές των κυριών. Παράλληλα, δείχνανε άτομα λέγοντας πως τις έχουν βρίσει στο παρελθόν σε πορείες που έγιναν στην πόλη και ζητούσαν από τους μπάτσους να τις προστατεύσουν από τη στοχοποίηση τους γενικώς και να πληρωθεί η τζαμαρία τους από τους προσαχθέντες. Έτσι λίγο με τις χαζοσυριζαίες που δεν αποφάσιζαν αν θέλουν να κάνουν μηνύσεις και για ποιο λόγο, λίγο με την ηλιθιότητα των μπάτσων που είχαν αποσυντονιστεί και έκαναν εξακριβώσεις δυο και τρεις φορές στα ίδια άτομα, η προσαγωγή κράτησε τρεις ώρες. Τελικό αποτέλεσμα, μια κλήση για κράνος και μια κλήση για άδεια στο μηχανάκι. Κι όλο αυτό, γιατί η τοπική του Σύριζα θεωρεί, όπως όλες άλλωστε οι κυβερνήσεις, πως θα απολαμβάνει σεβασμού και αποδοχής έχοντας τους μπάτσους στο πλευρό της. Για μας, είναι υπεύθυνοι τόσο για τη γενικότερη διαχείριση των μεταναστών από το ελληνικό κράτος, όσο και για την εξαθλίωση των ανθρώπων στον Κατσικά. Είναι αυτοί που κλείνουν τα σύνορα, που διατηρούν το φράχτη στον Έβρο, που πνίγουν στο Αιγαίο, που στην τελική, δημιουργούν πελατεία για τα κυκλώματα εκμετάλλευσης και διακίνησης. Θα μας βρίσκουν απεναντί τους.

Την επομένη το πρωί πραγματοποιήθηκε πορεία από 200 περίπου μετανάστες/προσφυγές από το στρατόπεδο στο Α.Τ. Κατσικά. Εκεί μετέφεραν τα αιτήματα τους και αποχώρησαν χωρίς να προκληθεί καμία ένταση. Τα αιτήματα τους, όπως τα διατυπώνουν οι ίδιοι, παρατίθενται στο παρακάτω κειμενάκι, που προκύπτει απο την πιστή μετάφραση ενός χειρογράφου που μας έδωσαν και ζήτησαν να δημοσιοποιηθεί.

Αυτό είναι ένα χαρτί που μιλάει για όλους μας

1. Είμαστε άνθρωποι

2. Παρακαλούμε να μας πάτε κάπου καλύτερα

3. Θέλουμε απλά ζεστό νερό για να κάνουμε μπάνιο

4. Αν βρέξει τι θα κάνουμε?

5. Δώστε μας φαγητό που να είναι καλό

6. Εσύ μπορείς να περπατήσεις σε αυτές τις πέτρες?

7. Τι θα γίνει με εμάς στο μέλλον?

Σας παρακαλούμε, σας ικετεύουμε είμαστε άνθρωποι σαν και εσάς. Μπορείτε να μας βοηθήσετε?Σας παρακαλούμε. Ήρθαμε απο τον πόλεμο στη χώρα σας για να σωθούμε, αν έχετε καρδιά θα μας πάρετε από αυτό το μέρος σε κάποιο καλύτερο. Σας ευχαριστούμε που το διαβάσατε αυτό το κείμενο. Εμείς απλά θέλουμε μερικά σωστά πράγματα.

Ευχαριστούμε την ελληνική κυβέρνηση.

Όπως φαίνεται και από τα αιτήματα τους, οι συνθήκες διαβίωσης στον Κατσικά είναι άθλιες. Η στέγη που προσφέρθηκε σε αυτούς τους ταλαιπωρημένους ανθρώπους είναι σκηνές, ανοιχτές από κάτω, δηλαδή, το πατωμά τους είναι χώμα και χοντρά χαλίκια, όπως ακριβώς είναι και ο χώρος έξω από τις σκηνές. Φυσικά, τις μέρες που έβρεχε οι σκηνές γέμισαν νερό και σε διάφορα σημεία είχαν λιμνάσει νερά περικυκλώνοντας τις σκηνές ή βουλιάζοντας ένα μέρος τους.

Περιττό να αναφέρουμε οτι δεν τους έχουν δοθεί κρεβάτια ή στρώματα, οπότε προσπαθούν με κομμάτια νάιλον ή χαρτόκουτα να αποφύγουν την απευθείας επαφή με το βρεγμένο δάπεδο. Υπάρχει έλλειψη σε κουβέρτες, καθώς επίσης και σε ρούχα και παπούτσια. Ο αριθμός των χημικών τουαλέτων και των ντουζιέρων είναι υπερβολικά λίγος για το πλήθος των ανθρώπων που τις χρησιμοποιούν, ενώ δεν υπάρχει ζεστό νερό και τα είδη προσωπικής υγειινής δεν επαρκούν. Το φαγητό είναι καθημερινά λίγο και κακής ποιότητας, ενώ δεν φτάνει ποτέ το γάλα για τα παιδιά. Η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι τρομερά ελλιπής και καλύπτεται κυρίως από εθελοντές. Οι συνθήκες είναι απάνθρωπες, πόσο μάλλον για έναν πληθυσμό που προέρχεται από πόλεμο και κακουχίες. Πολλοί εξ αυτών είναι τραυματίες, ένα μεγάλο μέρος είναι μικρά παιδιά, ενώ υπάρχουν και εγκυμονούσες και βρέφη. Σε μια περιοχή, που τις περισσότερες μέρες του χρόνου βρέχει, επιλέχτηκε αυτοί οι άνθρωποι να «φιλοξενηθούν» σε ανοιχτό χώρο, ενώ δεκάδες κτίρια στο κέντρο της πόλης αφήνονται να ρημάζουν.

Αλληλέγγυες/οι σε μετανάστες και πρόσφυγες